HIZLARIAK 2025

Elena Aitzkoa, 1984an Apodakan jaiotako eskultore eta poeta da. Bere praktika artistikoan eskultura, marrazketa, poesia, performancea eta zinema sartzen dira. Bere sorkuntzak ekosistema heterogeneo bat dira, inguruneko elementu fisiko eta emozionalez eta bizi esperientziaz elikatzen dena, fokua eta energia materiaren konfigurazio poetikoan eta edertasuna izakien arteko lotura elementu gisa jarriz. Bere proiektuen artean, nabarmentzekoak dira Ur Aitzak (2022-2024), Azkuna Zentroko artista azkide gisa; Headscarfs Close to the Ground, Oslo Piloten esparruan (2016); Gure maitasuna filma Erdi Aroan jaio zen (2018), eta Paradisu lurtarra (2019) olerki eta txistuen biniloa. Bakarkako erakusketetatik, Peraleko agerraldia (La Panera Arte Zentroa, Lleida, 2022), Zarza Corazón (Valladolideko Patio Herreriano Museoa, 2019), eta Lendia Song (Azkuna Zentroa, Bilbo, 2021) nabarmentzen dira. Performancearen esparruan, hainbat gunetan erakutsi du bere lana, besteak beste, Reina Sofía Museoan (Madril), Arte Ederren Museoan (Bilbo), Ftarri Museoan (Tokio), Sonic Circuits Jaialdian (Washington), Audible Arean (Chengdu) eta abarretan. 2015ean, Gure Artea saria eman zioten sormen-jarduerari

ELENA PATAKI haur eta gazte literaturako editorea da Greziako Patakis argitaletxean. 1992an sartu zen argitaletxean, softwarearen ingeniaritzako masterra amaitu ondoren. Hasieran, multimedia lanetan jartzen zuen arreta. Haur liburuen mundua pixkanaka liluratzen hasi zitzaion. Liburu azokek eragina izan zuten horretan: 1986an Frankfurt bisitatu zuen eta, ordutik, maiz joan da Frankfurteko eta Boloniako liburu azoketara. Urteetan zehar, liburu harrigarriak ikusi ditu eta pertsona, editore, idazle eta artista apartak ezagutu ditu. Mundu zoragarri honekiko debozio handia sentitzen du, harritzen jarraitzen duen bitartean.

FAY KOLOKYTHA diseinatzaile atenastarra da, beti istorioek eta narratibak izan ditzaketen formetan interesa duena. 2015ean Werkplaats Typografie-n maisutza lortu ondoren, New Yorkeko industria artistikoan lan egin zuen 2019ra arte. Arte erakundeekin eta artista ospetsu eta berriekin batera lan egin zuen liburuen ekoizpen eta edizioan, erakusketen diseinuan eta artxiboen antolaketan. 2020az geroztik, argitalpen-zuzendari gisa lan egiten du Patakis Publishersen, bertan haur liburuen eta gazte literaturaren ekoizpena gainbegiratzen duen, talentu askotariko talde batekin lankidetzan aritzen da.

Elizabeth Casillas gidoilari eta editorea da. Kazetaritzan lizentziatu zen Euskal Herriko Unibertsitatean, eta Cactus aldizkaria sortu zuen. Bertan, edizio zein idazketa lanak egin zituen, literatura, artea, komikiak eta feminismoak ardatz hartuta. Hainbat hedabidetan komikiei buruz hitz egiten eta idazten lagundu du, baita nobela grafikoen irakurketa klubak koordinatzen ere. Gidoilari moduan Todas nosotras eta La palabra que empieza por A komikiak argitaratu ditu, biak Higinia Garayren marrazkiekin. Idazten jarraitzeaz gain, edizio lanak ere egiten ditu Astiberri argitaletxerako.

Elizabeth Haidle Portlanden (Oregon) bizi da, ez-fikziozko komikietan espezializatzen da. McSweeney's-ek argitaratutako Illustoria aldizkariaren zuzendari artistikoa eta editoriala da. Bere ilustrazioak eleberri grafikoetan, liburu ilustratuetan eta tarot karta-sorta batean agertu dira. Komiki laburrak argitaratzen ditu onlinean eta formatu inprimatuan, eta horietan poesia, liburuen erreseinak eta memoriak arakatzen ditu. Bizitza osoko arte hezitzailea da, komiki esperimentalei eta praktika artistiko pertsonalari buruzko tailerrak ere ematen ditu, eta duela gutxi bi gaiak aztertzen dituen liburu bat argitaratu du, Drawing Is...

Illustoria aldizkaria kalitate handiko argitalpen inprimatua da, jakin-mina duten pertsonentzat: irakurle gazte, heldu eta tarteko adin guztientzat. Bereziki 8 eta 12 urte bitarteko haurrentzat pentsatua, arteari eta narrazioari buruzko argitalpen honek bere denbora hartzera bultzatzen ditu irakurleak, jakin-mina sentitzeko, gauza berriak probatzeko eta lagunekin sortzeko. Illustoriak narrazio bisuala, sortzaileak eta «egin zuk zeuk» kultura ospatzen ditu inpresioaren bidez eta harago, elkarrizketak, errezeten komikiak, jolas interaktiboak, liburuen aipamenak eta idazle eta artista gazteentzako lehiaketak eginez.

Emmi Valve komiki-marrazkilaria eta ilustratzailea da, jatea eta janaria prestatzea gustatzen zaio, eta bere janari gogokoena Ekialdeko Europako albondigak dira, pelmeniak (honen tatuajea bat ere eginda dauka). Taxidermia eta hildako animaliekin jantziak sortzea ere gustatzen zaio. Ezkontzan hildako loro batekin egindako buruko bat eraman zuen eta animalien zatiz betetako poteak ditu sukalde osoan zehar. Umore-sen ikaragarriarekin, familia ugarian eta arazo askorekin hazi izanaren ondorio, bere komikietan irakurri nahiko lituzkeen pertsonaiak sortzen ditu, tamalez ez dira argitaratutako komiki gehienetan agertzen.

Fátima Moreno (Granada, 1980), grabatuan lizentziaduna, gaur egun Lisboan bizi da. Ilustrazioa da bere ogibidea, duela gutxi, pintura eta marrazketa arakatu ditu bere adierazpenik pertsonalena bezala. Bere praktika artistikoa naturaltasunez integratzen da hainbat arlotan, sarritan modarekin kolaboratzen du, objektuen diseinuarekin edo eszenografiarekin. Ilustratzaile moduan, hainbat bezerorentzat lan egin du. Bere obra hainbat erakusketatan erakutsi da, batez ere Portugalen.

Frédérique Bangerter artista suitzarra 2011n Alberto Garcia-Alixekin batera sortutako CABEZA DE CHORLITO argitaletxearen sortzaileetako bat da. Aurrera egin dute, pronostiko guztien aurka, sormenezko arrautzak txitatzeko borondatearekin jarraitzen dute, etorkizuneko txoriburuak argituz. TXORLITO-BURUA IZATEA buru gutxi duen edo bereziki despistatua den norbaiti erreferentzia egiteko erabiltzen den esamoldea da. Txirrin txoriak dira hondartzetan karramarro baten atzetik korrika ikusten ditugun txori horiek. Txikiak dira, hanka luze eta lepo sendokoak, eta nekez bereizten da non amaitzen den hau eta non hasten den burua. Txirri txoriak leloak direla esaten dutenean, habiak hondartzetan industeko ohituratik dator, inolako babesik gabe utziz. Oso despistatuak ere badira; ez dituzte beren habiak ezagutzen, eta, beraz, okerreko habia egiten edo elikatzen dute. Nola biziraun ahal izan du bere txori kumeak hainbeste arriskuren eraginpean uzten dituen txori batek? Oso erraza: pragmatismoak ez baitarama beti arrazoia.

Germán di Pierro ilustratzaile eta idazlea da, hainbat liburu idatzi ditu, hala nola Aparatu Reproducir (2010), Pólvora (2017) eta Trabajo para alquilar (2025), Microutopíasekin batera egindako ilustrazioen bilduma. Casa de Balneario sortu zuen, ilustrazio eta aktibismo grafikoko proiektu bat, hiriko esku-hartzeak eta kontakizun grafiko eta narratiba ilustratuko argitalpenak egiten dituena. Hedabide publikoan pegatinak jarrita, kartelak eta kontakizun ilustratuak zabaltzen dituzte, lanaren, diruaren eta alokairuaren prezioaren problematikei buruzkoak.